Ηχώ

Μια ηχώ σε καρτποστάλ
που εστάλη στα πράσα
Το αίνιγμά σου
στο υπέροχο άνοιγμα
των ποδιών σου
Βαρκαρόλα σε θερμοκρασία αίματος
μακρόπνοης συγχ ορδίας
για χάλκινη έκσταση και θείον

Άλας των κοχυλιών, των χειλέων
των πολύτιμων λίθων της Αγάπης
με σέλλες του εξόχου
και τα νύχια σου στην πλάτη μου
ενώ σου κάνω φλοπ
το άσμα στο ξυρισμένο σου γουνάκι
και νυσταλέα στην αλέα
η γαλή Λουσίλ γιαμ γιαμ

Πόσο ωραίο!
Πόσο ωραίο το milkshake
που χύνεται στην κεφαλή της πομπής
στην εκπομπή του φανοστάτη
και στη γέφυρα  Μπατ ελ Χόνορ.
Τί μήκος κύματος!
Tea moon...
Ω! Θύελλα!

Ανοίγεις τον κύκλο
Λύνεις τα κυμματιστά μαλλιά σου
Την πρόσχαρη κορδέλα
Δυνάμενη με χάρη δυναμίτη
στις μασχάλες τα συμφυή αρώματα
όταν τα χέρια υψώνεις
για να κατεβάσεις το χάρτινο φεγγάρι

Της ερημίας τα μιράζ
ξεκλείδωσε κόρη!
Την ουράνια φλόγα
της ευγλώττου εκκλήσεως
των άστρων και των τέρψεων!

Την ηχώ!
Από εδώ κι από παντού!
Την ηχώ!
Από παντού και πάντα!


Κοστ Σίγκαρετ, Languatonic, 2013