Οι Τριάδες των Νερών

Στην άκρη της περισκελίδος
δυο λύσεις απο μαύρο σατέν
κι ενα ακτινοβόλο όραμα
με γυαλιστερό χτένι

Το μέγιστο δυνατό της
ανάμεσα σε μένα και σε μένα
δυο ρουφηξιές από πολύτιμα αρώματα
και μια μεταξωτή σκαλίτσα
για την παιδική μου χαρά

Να βλέπω μέσα απο τα μάτια της
τη μανία του φόντου σε μπλου

Μ' ενα σμπάρο δυο τρυγόνια
μετεμψυχωμένα σε μουντζούρες
από πολτό κοκκάλων

Δεν ξέρω πάντα τι αναπαριστώ
ούτε ψάχνω το δίκιο μου να βρω
στην ήμερη ουσία της
ενώ στα φανερά
κρυφά μόνο εμένα σκοτώνει

Εγώ είμαι εδώ
με τον ακατανόητο μανδύα του Χάους
και στον αστερισμό του Ακονιού
ακονίζω μεγάλες ευθυμίες
Φωνή μου
Φωνή μου ας είναι
σ' όλα τα κατακτημένα οροπέδια
των Ερώτων η τραγοπόδαρη
Μεγαθυμία του Πανός

Χύσε λοιπόν
Χύσε το αίμα σου
γλυκόπιοτο στο Κύπελλο των αιθέρων
και κρύψε το χαμόγελό σου
μέσα στις μεγάλες Τριάδες των Νερών

Βόληκρος